پیشنهاد من به عنوان یک معلم این است که روز معلم را به روز تعلیم و تربیت تغییر دهند تا دانش آموزی مجبور نباشد برای کادو دادن به مای معلم قندان مصرف شده خانه شان را کادو کند ، یا اولیایی به دانش آموز در کلاس نگوید تو چیزی نگو چون مادر تو پول خرید هدیه روز معلم را نداده است . همیشه از روز معلم راضی نبوده ام چه زمانی که دانش آموز بودم و چه زمانی که معلم شدم .
علت اصلی شکست طرح ها در کلاس معلمان به نظر من این است که در همه طرح ها نه تنها باری را از روی دوش معلم مخصوصا ابتدایی کم نمی کنند بلکه بار اضافه تری را بر روی دوش معلم می اندازند و همه امید هم دارند با بخشنامه و فشار نتیجه دهد . بعد سال ها کار کردن در کلاس به این نتیجه رسیدم که هر طرحی که باری از روی دوش معلم برندارد و کار معلم را در کلاس سبکتر نکند محکوم به شکست هست . مثل پوشه کار و ... . نمی دانم چرا همه مردم همه کمبود ها و کم کاری ها و همه تقصیر ها را بر روی گردن معلم می اندازند و همه انتظار دارند معلم برای همه بچه ها چه خوب و بد چه با تربیت و چه بی تربیت به یک اندازه معجزه کند . قسمت اعظم توقع جامعه هم به حق و درست هست اما یادمان باشد ما هم آدمیم و واقعا جاهایی کم می آوریم و این فرسایش شغلی را گاهی خوب حس می کنم .
شاید همگی عنوان کنیم تنبیه بدنی کار خوبی نیست و این کار بر روی آینده کودک تاثیر منفی می گذارد اما سوال من این است که با این همه ناهنجاری های شدید رفتاری و گفتاری در مدارس به نظر شما بهترین راه حل چیست ؟ من هم از تنبیه بدنی کودک خوشحال نمی شوم ولی کودک هم انسان است و تنبیه و تشویق را خوب می فهمد اگر تنبیه بدنی را از مدرسه حذف کردیم آیا نباید در زندانها را هم ببندیم ؟ یا نباید مدارسی شبیه نظامی درست کنیم که کودکانی که از لحاظ تربیت مشکل دارند زیر نظر متخصصان علم رفتاری و تربیتی در آنجا چند ماهی تربیت شوند ؟ نظر دهید که بهترین راه حل عملی چیست ؟
از آنجا که کار در مدرسه کار با انسان است از این رو نمی توان به راحتی گفت کدام معلم بهتر کار می کند و چون کار با انسان است هیچ متر و معیاری دقیق برای سنجش کار یک معلم نیست مگر این که سنجش کننده خود خبره کار معلمی باشد و بر روی تک تک معلمین وقت صرف نماید که این کار هم به دلیل کمبود متخصصین کار کرده در کلاس درس امکان پذیر نمی باشد .
دانش آموز خوب از نظر من دانش آموزی است شلوغ و پر جنب و جوش و دائم نظراتش را بیان می کند بدون ترس از اشتباه بودن گاهی دعوا می کند برای گرفتن حقش گاهی به دور از چشم مربی بهداشت با احتیاط پفک می خورد دروغ نمی گوید حتی اگر تکلیفش را انجام نداده باشد کلمه غلط کردم را به راحتی به زبان نمی آورد حتی حاضر هست جور اشتباهات خود را بکشید کسی را متهم اشتباهات خود نمی کند گاهی تکلیف انجام نمی دهد اما بی انظباط نیست در بازی همه را مشارکت می دهد به ضعیف ترین عضو گروه شهامت می دهد و تشویق می کند حتی گروه رقیب را و بقیه اش را شما بگو ... .
